"Wiedziałam, że tak będzie" Kasia Pisarska

Życie bywa nieprzewidywalne, ma w zanadrzu wiele niespodzianek. Tych przykrych, ale i tych wspaniałych. Potrafi zaskoczyć w najmniej spodziewanym momencie. Czasem wystarczy jedna chwila, lub jeden los na loterii by zmienić wszystko, by świat znów nabrał barw.

Weronika i Laura odkąd pamiętają są przyjaciółkami na dobre i na złe. Żyją z dnia na dzień, starając się uporządkować swoje sprawy i nie dać się monotonii która coraz bardziej daje im się we znaki. Laura jest singielką, pracuje w piśmie modowym, a jej szef już nie raz zalazł jej za skórę. Weronika zaś od jakiegoś czasu jest mężatką. Niestety mężczyzna z którym się związała dopuścił się zdrady, a przy okazji puścił ją z torbami. Pewnego dnia, w trakcie pobytu we Włoszech Weronika postanowiła zagrać na loterii. Jej los okazał się szczęśliwy, a kobieta została posiadaczką dość pokaźniej sumy. Wygraną postanawia podzielić się z przyjaciółką Laurą. Wyruszają do Mediolanu by odebrać pieniądze, a przy okazji poszukać odpowiedzi na pytania, czego chcą od życia i na co przeznaczą wygraną. Gdzie zawędrują? Jakie decyzje podejmą, teraz gdy mogą mieć już niemal wszystko?

„To uczucie gdy wiesz, że możesz wszystko, jest niesamowite. To trochę tak jak wtedy, gdy chodzisz przed wypłatą po sklepach i wszystko ci się podoba, wszystko byś chciała, a gdy wracasz z pieniędzmi, uznajesz, że niczego ciekawego nie ma. Nie ten odcień, nie ten fason, to odstaje, tu się ciągnie... Tylko teraz nie chodzi o torebkę czy kozaki. Chodzi o życie.” *str.15

Zastanawialiście się kiedyś, co byście zrobili gdyby okazało się, że wygraliście 18 milionów euro? Tak, 18 milionów euro, nie inaczej! Jak potoczyłoby się wasze życie? Jakie decyzje byście podjęli? W końcu możecie mieć praktycznie wszystko, a świat o jakim marzyliście jest na wyciągnięcie ręki. Nie ma nic, co mogłoby was ograniczać. Marzenia w końcu mogą się ziścić, mogą stać się rzeczywistością. Świat od razu nabiera barw i staje się piękniejszy. Żyć nie umierać. Jednak należy pamiętać, że każdy kij ma dwa końce. Jak to się mówi: pieniądze szczęścia nie dają. Ale czy na pewno? Kasia Pisarska w swojej debiutanckiej książce pokazuje nam, że owszem mogą dać szczęście, ale tylko wtedy gdy mamy je z kim dzielić. W końcu 18 milionów euro, to nie taka mała sumka i możecie wierzyć lub nie, ale nie tak łatwo nią rozporządzać.

Bohaterki książki „Wiedziałam, że tak będzie” to dwie kobiety tuż przed czterdziestką, które prowadzą zwykłe i monotonne życie. Tak naprawdę wiele brakuje im do szczęścia, ale cóż zrobić, jakoś trzeba sobie radzić. Laura jest singielką i choć od zawsze marzyła by założyć rodzinę, to niestety na jej drodze nie stanął żaden mężczyzna z którym mogłaby się związać. Weronika co prawda ma męża, ale niestety okazał się zwykłym prostakiem. Nie dość że pozbawił ją praktycznie wszystkich pieniędzy, to jeszcze ją zdradził. Los na szczęście potrafi czasem zaskoczyć i to w najmniej spodziewanym momencie. Gdy podczas pobytu we Włoszech Weronika trafia główną wygraną na loterii, wprost nie może uwierzyć w swoje szczęście. Pierwsze co przychodzi jej do głowy, to podzielić się pieniędzmi z Laurą. Najpierw jednak, muszą zrobić wszystko by nikt nie dowiedział się o wygranej. Ale jak ukryć przed najbliższymi taką informacje? A przede wszystkim, co zrobić żeby mąż Weroniki nie dobrał się do pieniędzy? Odpowiedź jest prosta, spakować walizki i wyjechać w podróż, która będzie początkiem wielkich zmian w życiu obu kobiet.

„Wiedziałam, że tak będzie” to debiutancka książka Kasi Pisarkiej, pełna ciepła i optymizmu. Autorka pisze lekko i humorystycznie, opowiada nam o podróży swoich bohaterek, nie szczędząc im zabawnych przygód i sytuacji. Razem z Laurą i Weroniką odwiedzamy malownicze Włochy, podziwiając piękne krajobrazy i sycąc swoje zmysły elektryzującymi zapachami i smakami. Będzie to niezapomniana wędrówka i dla bohaterek i dla czytelniczek, bowiem książka Kasi Pisarskiej sprawi, że na chwilę oderwiecie się od ziemi i zaczniecie marzyć. W końcu, czym byłoby nasze życie bez marzeń?

„Ponoć nie można być szczęśliwym warunkowo, czyli zakładając, że do szczęścia potrzeba tego czy tamtego, bo wtedy takie szczęście nigdy nie nadchodzi. Należy się nauczyć być szczęśliwym, mając to, co się ma.” *str.88

„Jeśli (teoretycznie) obie strony chciałyby tego samego i dokładały starań, by do tego czegoś dążyć, to przy dużej dawce rozsądku, szacunku i miłości musi się udać.” *str.128

Głównym atutem książki jest niewątpliwie jej język, a także dialogi, które wywołują uśmiech na twarzy, a nawet niepohamowane ataki śmiechu. Kasia Pisarska swoją książkę kieruje do kobiet i doskonale wie, o czym każda z nas chciałaby przeczytać. Nie zabraknie tutaj humoru, kobiecych rozterek, dylematów, przyjaźni, a także odrobiny miłości. I choć główny wątek stanowi tutaj wygrana na loterii, to jednak chyba każdy z nas zdaje sobie sprawę, że nie wszystko można kupić. Są rzeczy dużo ważniejsze niż miliony na koncie, piękne samochody, drogie ciuchy i luksusowe apartamenty. Prawdziwy przyjaciel jest bezcenny, tak jak i miłość, której przecież nie można wygrać na loterii. Kasia Pisarska w prosty i przemyślany sposób pisze o tych ważnych sprawach, pokazując nam, że zawsze warto walczyć o swoje marzenia i o szczęście, które może czekać tuż za rogiem. Wystarczy tylko ruszyć się z miejsca i spróbować o nie zawalczyć.

„Wiedziałam, że tak będzie” to niezwykle optymistyczna książka. Rozgrzewa serce i skłania do refleksji. Czyta się ją błyskawicznie, co jest bez wątpienia kolejnym atutem tej niezwykłej powieści. Prosta, zabawna i nietuzinkowa. Pełna zapierających dech w piersi włoskich krajobrazów i wyrazistych bohaterek, których po prostu nie da się nie lubić. Kasia Pisarska stworzyła niezwykłą książkę, przesyconą miłością, lekkością i pogodą ducha. Idealna lektura na jeden wieczór lub popołudnie przy kawie (lub herbacie) – rozbawi, ukoi nerwy i wniesie do naszego życia odrobinę światła i optymizmu. Gorąco polecam!

Autor: Kasia Pisarska

Tytuł: Wiedziałam, że tak będzie

Wydawnictwo: Muza

Data wydania: 18 listopada 2015

Liczba stron: 272

Gatunek: literatura obyczajowa

MOJA OCENA: 8/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Business&Culture oraz Wydawnictwu Muza