"Pozwól jej odejść" Dawn Barker [PRZEDPREMIEROWO]

Dziecko to dla każdej matki cud i najcenniejszy skarb na świecie. Jednak nie każdy ma tyle szczęścia by móc je posiadać. Jak daleko jest w stanie posunąć się kobieta by zdobyć to czego tak bardzo pragnie? Do czego jest zdolna by mieć upragnioną rodzinę?

Zoe McAllister w środku zimy płynie promem na wyspę, tuląc do piersi maleńkie dziecko. Jest zrozpaczona, a zarazem przerażona. Ucieka przed mężem i siostrą, która w każdej chwili może poinformować policję o jej zniknięciu. Boi się, że najbliżsi odbiorą jej ukochaną córeczkę. A wszystko zaczęło się trzy lata temu, kiedy Zoe dowiedziała się, że nigdy nie będzie mogła urodzić dziecka. Wszystko przez toczeń na który choruje od dzieciństwa. Kobieta jest zdruzgotana i nie może pogodzić się z przerażającą diagnozą. Niespodziewanie jej siostra Nadia deklaruje się, że zostanie surogatką i urodzi dla niej dziecko. Zoe miała świadomość, że to dla niej jedyna szansa by zostać matką. Dziewięć miesięcy później na świat przychodzi Louise, a wtedy wszystko się komplikuje. Czy Nadia będzie w stanie oddać córkę? Czy pozwoli jej odejść?

„Więzy rodzinne to nie wspólnota krwi, ale spoiwo dzielonych chwil, bliskości i słabości widzianych u siebie nawzajem.”

Najnowsza książka Dawn Barker opowiada o skomplikowanych relacjach rodzinnych, macierzyństwie i pragnieniu rodzicielstwa. Jest tutaj również mowa o radzeniu sobie z odejściem ukochanej osoby i godzeniu się ze swoim losem. To niezwykle piękna, ale i poruszająca opowieść napisana prawdziwymi emocjami i ludzkimi dramatami. Obie kobiety znajdują się w bardzo trudnej sytuacji. I Zoe i Nadia pragną Louise, jednak dziecko może trafić tylko do jednej rodziny. Nadia, choć na początku zgodziła się urodzić dla siostry dziecko, w miarę upływu czasu zrozumiała, że nie będzie jej łatwo pogodzić się ze stratą córeczki. Rodzą się w niej pewne wątpliwości i lęk, a bezgraniczna miłość do dziecka które nosi pod sercem jest zbyt silna, by móc je tak po prostu oddać. Zoe zaś pragnie jej równie mocno. Choć ma świadomość, że to Nadia będzie biologiczną matką Louise, to jednak jest pewna, że podoła macierzyństwu i razem z mężem będą w stanie ją wychować i obdarzyć bezgraniczną miłością. I tu zaczynają się schody, bo każda z kobiet pragnie tego samego. Czy jest wyjście z tej sytuacji? A jeśli tak, to jakie?

Nie potrafię postawić się po stronie żadnej z kobiet. Dramat każdej z nich wstrząsnął mną do głębi i rozerwał moje serce na milion kawałków. Nie sposób wyobrazić sobie, jak wiele bólu musiały znieść, ile wyrzeczeń kosztowało je podjęcie decyzji, które wpłyną nie tylko na nie same, ale również na życie ich rodzin i bliskich. Tutaj rodzą się setki pytań, na które tak naprawdę nie sposób znaleźć odpowiedzi. Kto jest matką dziewczynki: czy ta kobieta która ją urodziła, czy ta która wychowała? Czy możliwe jest oddanie dziecka, które nosiło się pod sercem przez dziewięć miesięcy? Jak pogodzić się z rozstaniem? Jak dalej żyć? Autorka w swojej książce porusza szereg trudnych i skomplikowanych tematów. Mowa tutaj przede wszystkim o bezpłodności i o chęci posiadania dziecka. Pojawia się również temat surogatek i o radzeniu sobie z oddaniem dziecka. Tutaj sprawa jest jeszcze bardziej skomplikowana, bo Nadia decyduje się urodzić dziecko dla siostry. I pomimo, że łączą je więzy krwi nie są w stanie uniknąć konfliktu i konsekwencji jakie wiążą się z podjęciem takich decyzji.

Dawn Barker poza tematami przewodnimi porusza również inne znaczące wątki. Mowa tu przede wszystkim o konflikcie w małżeństwie, który pojawia się między Zoe a jej mężem. Mężczyźnie ciężko odnaleźć się w nowej roli, a poza tym wyraźnie widać, że coś go gnębi. Między małżonkami coraz częściej dochodzi do kłótni i sporów, co odbija się na ich wzajemnych relacjach. Każdy z bohaterów książki musi zmierzyć się ze swoimi problemami, dylematami i wątpliwościami. Muszą podjąć ważne decyzje, które wpłyną znacząco ich dalszy los.

„Nigdy nie wiadomo, jaki skutek odniosą nasze działania, musimy po prostu robić, co uważamy za słuszne. Pozostawić po sobie ślad.”

Książka „Pozwól jej odejść” została napisana z perspektywy Nadii i Zoe, dzięki czemu możemy poznać bliżej obie bohaterki i uczucia jakie nimi targają. Pojawia się tutaj również wątek nastoletniej Louise. Akcja rozgrywa się w teraźniejszości i przyszłości, i choć wydarzenia się ze sobą przeplatają, to jednak nie budzą dezorientacji. Autorka perfekcyjnie wykreowała swoich bohaterów, a każdy z nich został dopracowany w najmniejszym szczególe. Książkę czyta się niesamowicie szybko i płynnie, a intrygująca fabuła wciąga od pierwszej strony. Jestem zadowolona z lektury, bo znalazłam tutaj wszystko czego oczekiwałam po dobrej obyczajówce. Po raz kolejny utwierdziłam się również w przekonaniu, że książki z klubu „Kobiety to czytają” mogę brać w ciemno. Gwarancja mocnych wrażeń gwarantowana.

Dawn Barker napisała bardzo dojrzałą i niezwykle ujmującą książkę. Porusza najczulsze struny naszej wrażliwości, dotyka do żywego i skłania do głębszych refleksji. Napisana pięknie i niezwykle lekko, ale tak by wstrząsnąć czytelnikiem i zgotować mu prawdziwy emocjonalny huragan. Gorąco polecam i zachęcam do lektury.

Autor: Dawn Barker

Tytuł: Pozwól jej odejść

Tytuł oryginału: Let Her Go

Seria: Kobiety to czytają

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data premiery: 14 kwietnia 2016

Liczba stron: 440

Gatunek: literatura obyczajowa

MOJA OCENA: 9/10

Książkę do recenzji przekazało Wydawnictwo Prószyński i S-ka, za co bardzo dziękuję