"Przyjaciółki ze Staromiejskiej" Anna Mulczyńska

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Cykl: Staromiejska (tom 2)

Data wydania: 18 marca 2015

Liczba stron: 480

Czasem w jednej chwili życie rozsypuje się jak zamek z kart. Pęka na miliony kawałków z których potem ciężko złożyć je w jedną spójną całość. Marzenia i plany nie mają już znaczenia, wszystko traci barwy, pozostaje tylko niewyobrażalny ból, strach i uczucie pustki, której nic nie jest w stanie wypełnić. Co zrobić gdy los odbiera nam, to co dla nas najcenniejsze? Jak odnaleźć się w nowej sytuacji? Jak dalej żyć?

Anna Bednarek od zawsze była w centrum uwagi, wszyscy ją podziwiali i szanowali. Scena i taniec to jej całe życie. Nie ma nic ważniejszego niż sukces… do czasu. Splot niefortunnych zdarzeń sprawia, że jej kariera w kanadyjskim zespole baletowym zostaje zrujnowana. Anna przerażona i zagubiona wraca do Polski, do rodzinnego miasteczka. Jej znajomi są zaskoczeni powrotem Ani, ale ona nie daje po sobie poznać by ta sytuacja w jakikolwiek sposób sprawiała jej kłopot. Nie ma zamiaru prosić nikogo o pomoc, przybiera maskę pewności siebie i arogancji, by ukryć swój osobisty dramat. Jej chłodny i negatywny stosunek do otoczenia nie przysparza jej przyjaciół, jednak znajdą się i tacy którzy będą chcieli wyciągnąć do niej pomocną dłoń.

„Przyjaciółki ze Staromiejskiej” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Mulczyńskiej, ale już wiem że nie ostatnie. Książka wciągnęła mnie od samego początku. Autorka oczarowała mnie swoim lekkim piórem, delikatnością, jak również umiejętnością budowania emocji. Cała historia tchnie autentycznością. Bohaterowie zmagają się z problemami i z trudnościami, nic nie przychodzi im zbyt łatwo, kochają się, wspierają i tworzą relacje między sobą, ot samo życie.

„Marzenia spełniają się najczęściej wtedy, gdy zdążyliśmy się już pogodzić z myślą, że nigdy się nie urzeczywistnią.” *str. 433

Anna jest bardzo mocną i wyraźną postacią w całej książce. Zdecydowanie wyróżnia się na tle innych bohaterów. Jej historia wysuwa się na pierwszy plan, a losy Weroniki i jej partnera Edwarda stanowią wspaniałe tło dla tej opowieści. Autorka jednak ich nie pomija, poświęca im należyty czas, zwłaszcza że Weronika odgrywa znaczną rolę w książce. Ania to niespokojna dusza, potrafi mocno rozzłościć i zirytować, a jej chłodny i arogancki sposób bycia, sprawiają że jeszcze ciężej ją polubić. Weronika stara się trzymać od niej na dystans, choć tak naprawdę jest strasznie o nią zazdrosna. Jej obecny partner Edward, to były narzeczony Anny, więc nie ma się co dziwić że biedna Weronika wychodzi ze skóry, gdy tylko balerina pojawi się w pobliżu. Ania zaś na każdym kroku nie szczędzi Weronice przykrości i robi wszystko by jak najbardziej ją upokorzyć. W gruncie rzeczy jest zranioną i skrzywdzoną przez życie duszyczką, która boi się przyznać że tak naprawdę potrzebuje pomocy, oraz wsparcia i bliskości drugiej osoby.

„Przyjaciółki ze Staromiejskiej” to wspaniała książka. Po raz kolejny udaje mi się trafić na perełkę, a to tylko utwierdza mnie w przekonaniu że warto sięgać po książki polskich autorów. Anna Mulczyńska pisze pięknie i prawdziwie, potrafi rozbawić i wzruszyć. Wywołać w czytelniku wiele emocji na raz, a po skończeniu książki zostaje niedosyt i chęć na więcej. Wspaniałe jest to że, podczas czytania wciąż utożsamiałam się z bohaterami, przeżywałam to co oni, wręcz stapiałam się z nimi w jedno. Nie mogłabym wspomnieć oczywiście o balecie, bo to on jest motywem przewodnim książki. Autorka w piękny sposób pisze o tańcu, porusza wyobraźnie i wręcz przenosi nas na deski teatru by podziwiać wariacje baleriny. Balet to taniec wyjątkowy i magiczny, pełen delikatności i gracji, a Anna Mulczyńska po mistrzowsku przybliża nam jego sekrety.

„Przyjaciółki ze Staromiejskiej” to ciepła opowieść o przyjaźni i zaufaniu, o poszukiwaniu samego siebie i nowego celu w życiu. Historia o sile miłości i radzeniu sobie z przeciwnościami losu. Książka pokazuje nam również co w życiu jest najważniejsze, udowadnia że nawet między rywalkami może wywiązać się nić porozumienia, a w końcu przyjaźń. Uczy nas że nigdy nie wolno nikogo odtrącać i że każdemu człowiekowi należy dać szansę. Przeczytajcie, bo naprawdę warto!

*Książka bierze udział w wyzwaniach: 52 książki, Czytam Opasłe Tomiska, Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę!

MOJA OCENA:

8 / 10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję

Wydawnictwu Nasza Księgarnia