"Dziewczyna z porcelany" Agnieszka Olejnik

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 6 maja 2015

Liczba stron: 316

Każdy z nas potrzebuje miłości. To ona pozwala nam być szczęśliwym i patrzeć optymistycznie w przyszłość. Gdy kochamy, wszystko wydaje się łatwiejsze, a problemy życia codziennego nie są już tak istotne. Jednak miłość tak jak życie, nie zawsze jest prosta. Agnieszka Olejnik w swojej najnowszej książce, pokaże nam że miłość, nie jedno ma oblicze.

„Za górami, za lasami, nad jeziorem na skraju lasu mieszkał sobie pewien indiański chłopiec. Był jeszcze smarkaty, nie wiele wiedział o życiu i o sobie samym. A już zupełnie nic nie wiedział o miłości. Pewnego dnia znalazł figurkę cudnej urody. Była to laleczka z białej porcelany.” *str. 303

Michał to przebojowy student informatyki. Jego życiem rządzą pieniądze i piękne kobiety. W wolnych chwilach fotografuje i pracuje jako model. Pewnego dnia, jeden telefon wywraca jego uporządkowane życie do góry nogami. Musi wrócić do rodzinnego miasteczka, by zająć się swoim młodszym bratem. Nie jest to jednak proste. Ciężko odnaleźć mu się w nowej sytuacji i poukładać swoje życie, a opieka nad małym Tomaszkiem zdaje się całkowicie go przerastać. Gdy poznaje Zuzannę, nauczycielkę języka rosyjskiego i rozwódkę, wszystko się zmienia. Kobieta jako że już kiedyś zajmowała się małym Tomkiem, z wielką przyjemnością pomaga Michałowi. Między nimi nawiązuje się nić porozumienia, a Michał któremu kobieta na początku wydała się mało atrakcyjna, zaczyna zauważać jej zalety. Zuzanna go fascynuje. Okazuje się jednak, że samo uczucie i chęć, nie wystarczy, aby nawiązać trwałą relację. 

„Dziewczyna z porcelany” to kolejna książka Agnieszki Olejnik, kierowana do dojrzałego czytelnika. Jest to piękna historia o radzeniu sobie z przeciwnościami losu, o dojrzewaniu i o miłości. Ale też o zaufaniu i sztuce wybaczania. Historia niesamowita, prawdziwa aż do bólu i poruszająca każdą strunę w naszej duszy. Chwytająca mocno za serce i nie dająca o sobie zapomnieć. To książka którą się chłonie, każda kartka to istna uczta literacka, a kunszt i lekki styl autorki wręcz hipnotyzują. Podczas czytania przepadłam bez reszty, zostałam porwana w wir wydarzeń i emocji, z których potem ciężko było mi się otrząsnąć. Czasem płakałam, czasem się śmiałam, ale wciąż nie mogłam wyjść z podziwu dla talentu pisarskiego pani Olejnik. Ta książka jest absolutnie genialna, a historia w niej zawarta jest idealna w każdym calu.

„(…) kto raz poznał miłość, już nigdy nie przestanie za nią tęsknić.” *str. 202

Michał, główny bohater książki, ma ze sobą problem, którego niestety nie dostrzega. Pomimo swoich dwudziestu czterech lat na karku dalej jest chłopcem, któremu tak naprawdę nie spieszy się by dorosnąć. Studiuje, fotografuje i zajmuje się modelingiem. Prowadzi lekkie i beztroskie życie. Jest typowym kobieciarzem i zmienia partnerki jak rękawiczki. Nie zamierza się wiązać na stałe, a przelotne znajomości są dla niego idealnym rozwiązaniem. Liczy się tu i teraz, a zaprzątanie sobie głowy, tym co będzie kiedyś, to całkowita strata czasu. Wszystko się jednak zmienia gdy jego rodzice giną w wypadku. Michał musi porzucić życie w wielkim mieście i wyjechać do rodzinnej miejscowości, by zająć się swoim czteroletnim braciszkiem. Choć sytuacja na początku go przerasta, wie że musi wziąć się w garść i stawić czoło nowej rzeczywistości. Powoli dokonuje się w nim przemiana. Uczy się odpowiedzialności, jak również miłości do małego Tomka, którego wcześniej tak naprawdę nie dostrzegał. Gdy w jego życiu pojawia się Zuzanna, następuje w nim kolejna zmiana. Nieśmiałe uczucie które powoli rodzi się między nimi, na początku go przeraża. Jednak gdy wybucha namiętność, ciężko nad nią zapanować. Michał czuje że się zakochał, a i Zuzanna otwiera dla niego swoje serce. Jest to początek nowej miłości i uczucia, z którym oboje będą musieli sobie poradzić.

Agnieszka Olejnik pisze pięknie o miłości. Jednak nie jest to miłość łatwa. Posiada wiele rys i pęknięć, jest skomplikowana i trudna. Wymagająca dojrzałości i mądrości. Spojrzenia na życie z zupełnie innej strony i perspektywy. To miłość która uczy zrozumienia, która daje wiarę i siłę. Taka która odmienia i kruszy lód w sercu. Miłość która potrafi pokonać wszelkie przeciwności losu i wypełnić pustkę. „Dziewczyna z porcelany” to również opowieść o rodzinie. Michał nigdy nie był blisko z rodzicami, a ich śmierć uzmysławia mu, że tak naprawdę nic o nich nie wiedział. Odkrycie prawdy i tajemnic które ukrywali przed nim przez lata, całkowicie zmienia ich obraz. Dziś Michał musi zmierzyć się, nie tylko z prawdą, ale również zaakceptować błędy i wybory, których dopuścili się w przeszłości jego rodzice.

„Czasem trzeba zrobić kilka kroków do tyłu, nie gadać z samym sobą, tylko zwyczajnie porozmawiać z kimś z zewnątrz, żeby zobaczyć to, co oczywiste.” *str. 215

„Dziewczyna z porcelany” to emocjonująca powieść, opowiadająca o ludzkich wyborach i błędach, o odpowiedzialności za innych i odnajdowaniu w sobie siły. Opowieść o dojrzewaniu do miłości i wybaczaniu. O tym że nigdy nie wolno się poddawać i nawet pomimo utraconej nadziei, walczyć o to co kochamy. Agnieszka Olejnik stworzyła piękną, mądrą i ciepłą opowieść, która was urzeknie i oczaruje. Zostawi ślad w waszych sercach i zmusi do refleksji. Przeczytajcie, jestem pewna że nie będziecie żałować.

*Książka bierze udział w wyzwaniach: 52 książki, Okładkowe Love, Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę!

 

MOJA OCENA: 
10 / 10


Za możliwość przeczytania książki dziękuję

Wydawnictwu Czwarta Strona