"Bardzo biała wrona" Ewa Nowak

Miłość ma wiele odcieni i barw. Często granica, między tym co czarne, a co białe, wydaje się niezwykle cienka i delikatna, a naruszenie jej może wywołać istną katastrofę. Wydawać by się mogło, że o miłości napisano już wszystko. Ale czy na pewno? Poznajcie „Bardzo białą wronę” Ewy Nowak, a przekonacie się, że miłość jest jak otwarta księga w której, jeszcze nie wszystko zostało zapisane.

Natalia to spokojna i dobrze wychowana dziewczyna. Gdy na jej drodze pojawia się Norbert, jej życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Nastolatka jest oczarowana chłopakiem, zwłaszcza że, od samego początku sprawia wrażenie sympatycznego i ułożonego. Za wszelką cenę stara się jej zaimponować i zrobić na niej wrażenie. Norbert jest zakochany i nie widzi świata poza swoją dziewczyną. Mogłoby się wydawać, że wszystko jest w jak najlepszym porządku, jednak w ich związku zaczyna źle się dziać. Natalia zauważa, że Norbert wcale nie jest taki, za jakiego się podawał, jest coraz bardziej zaborczy i za wszelką cenę stara się ją kontrolować. Dziewczyna czuje się osaczona i przygnębiona, a wielka miłość, powoli przeistacza się w toksyczną relację.

„(…) na tym właśnie polega miłość. Decydujesz się kochać i kropka, klamka zapadła. Kochasz na dobre i na złe, w chorobie i zdrowiu.” *str. 97

Ewa Nowak, to znana i lubiana przez młodzież pisarka. Jej książki cieszą się dużym zainteresowaniem ze strony młodszych, jak i starszych czytelników. Seria Miętowa podbiła serca młodzieży i nie ma się co dziwić, że coraz więcej osób sięga po książki autorki. Ewa Nowak pisze fantastycznie, z niezwykłą lekkością i wyczuciem, porusza istotne tematy. Skupia się przede wszystkim na problemach nastolatków, bo to do nich kierowane są jej książki. Jednak przy głębszej analizie i dojrzały czytelnik znajdzie tutaj coś dla siebie. Moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, miało miejsce w przypadku książki „Nie do pary”, która całkowicie podbiła moje serce. Czy spodziewałam się że może być lepiej? Nigdy w życiu! Ale gdy sięgnęłam po kolejną książkę pani Ewy, wiedziałam że całkowicie przepadłam. Seria Miętowa to istny strzał w dziesiątkę, a „Bardzo biała wrona” na pewno zagości w moim sercu na długo.

Książki Ewy Nowak, mają to do siebie, że czyta się je niezwykle szybko i sprawnie. Akcja od samego początku pędzi, bohaterowie są przedstawieni barwnie i szczegółowo, a czytając o ich problemach, rozterkach, lub radościach, zaczynamy zauważać, że sami przeżywamy, lub przeżywaliśmy podobne sytuacje w swoim życiu. Podoba mi się to, że autorka, choć pisze o sprawach trudnych i ważnych, stara się również dodać szczyptę humoru, dzięki czemu książka jest przyjemna i łatwa w odbiorze. Lekki język i styl, to główny atut książek Ewy Nowak i choć napisane z niezwykłą prostotą, potrafią trafić głęboko do serca i duszy.

„Bardzo biała wrona” to jedna z popularniejszych książek w serii Miętowej, dlatego mój wybór, na początek, padł właśnie na ten tytuł. Byłam zaskoczona, że w tak krótkiej książce, autorce udało się poruszyć, tak dużą ilość tematów! Warto również wspomnieć o tym, że każdy wątek został potraktowany z dużym zaangażowaniem i skrupulatnością. Autorka szczegółowo opisuje nam dane sytuacje, pokazuje rozterki bohaterów, ich uczucia i myśli. Widzimy jak cierpią, płaczą, ale i cieszą się i kochają. Przeżywają swoje pierwsze nastoletnie miłości, mają dylematy i problemy w szkole. Wszystko to, mogłoby się nam wydać błahe, zwłaszcza w ogromie problemów, które spadają na nas w dorosłym życiu. Jednak należy pamiętać o tym, że nastolatki też mają swoje problemy, z którymi czasami ciężko im sobie poradzić. Ewa Nowak przybliża nam codzienność nastolatków, która wcale nie jest taka kolorowa, jakby się mogło wydawać.

„(…) nie sztuka okazać się porządnym człowiekiem, gdy się nie ma okazji zgrzeszyć. Sztuką jest być twardym, gdy okazja pcha ci się w łapy.” *str. 250

„Bardzo biała wrona” to opowieść przede wszystkim o związku dwójki młodych ludzi. O wielkiej miłości, która zaczyna przeistaczać się w toksyczny związek. Widzimy, jak duży wpływ, ma ta sytuacja na Natalię, główną bohaterkę książki. Norbert, na początku sprawiał wrażenie czułego, delikatnego i opiekuńczego, jednak po pewnym czasie ukazał swoją drugą, mroczną naturę. Ich relacje stają się coraz bardziej toksyczne, a Natalia choć zaczyna dostrzegać, że coś jest nie tak, wciąż stara się szukać wymówek, dla złego zachowanie chłopaka. Również Norbert, w sprytny sposób manipuluje dziewczyną, przez co wielokrotnie usypia jej czujność. Sprawy przybierają coraz bardziej dramatyczny obrót, co niestety nie wróży nic dobrego. Ewa Nowak zwraca naszą uwagę na problem przemocy w związku, znęcanie się psychiczne i fizyczne, upokarzanie i poniżanie, które w końcu może doprowadzić do tragedii. Autorka w swojej książce, oprócz głównego wątku, którym w przypadku „Bardzo białej wrony” jest toksyczny związek, porusza również temat adopcji, jak również przemocy w rodzinie. Daje nam to dokładny obraz psychologiczny ofiary, jak i sprawcy. Możemy zauważyć, że często dzieci, które w swoim domu doświadczyły przemocy, wynoszą ją ze sobą i często same krzywdzą innych.

Książka Ewy Nowak to mądra i niezwykle poruszająca historia, którą naprawdę warto przeczytać. Właśnie takie książki, powinna czytać młodzież. I choć seria Miętowa, kierowana jest przede wszystkim do nastolatków, to uważam że i dorosły czytelnik nie będzie zawiedziony. A już na pewno, książkę powinien przeczytać każdy rodzic, bo oprócz nastoletnich problemów, autorka mówi również o problemach dorosłych, które często mają wpływ na dzieci, czasami z bardzo opłakanym skutkiem. „Bardzo biała wrona” to kolejna mistrzowsko napisana powieść Ewy Nowak. Lekka, prosta, ale niezwykle mądra i skłaniająca do refleksji. Zachęcam do przeczytania, bo naprawdę warto.

Autor: Ewa Nowak

Tytuł: Bardzo biała wrona

Seria: Miętowa (tom 10)

Wydawnictwo: Egmont

Data wydania: 2013

Liczba stron: 320

Gatunek: literatura młodzieżowa

MOJA OCENA: 9/10

Recenzja bierze udział w wyzwaniu Poczuj miętę do czytania

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Egmont