"Szepty dzieciństwa" Anna Sakowicz

Wydawnictwo: Szara Godzina

Data wydania: 8 lipca 2015

Liczba stron: 304

"Szepty dzieciństwa" to trzecia książka w dorobku autorki i mam nadzieję że nie ostatnia. Dotychczas nie miałam styczności z twórczością Anny Sakowicz, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po jej najnowszą powieść. Autorka mnie zaskoczyła, zadziwiła i oczarowała, a książka choć z pozoru może wydawać się banalna, skrywa bardzo wartościową i pouczającą lekcję. To opowieść o zwykłych ludziach, o ich marzeniach i pragnieniach, o ich rozterkach i bólach, małych radościach i chwilach szczęścia. Wszystko to przedstawione w prosty i ciekawy sposób, tak by trafiło do serca i zapadło głęboko w pamięć. 

Trzydziestoparoletnia Basia mieszka pod jednym dachem razem z mężem Mietkiem, dwójką dzieci i ojcem. Wszystko mogłoby się układać pięknie, gdyby nie to że ojciec topi smutki w alkoholu i wciąż nie może przestać myśleć o zmarłej żonie. Basia pracuje w supermarkecie jako kasjerka, a Mietek jako pomocnik na budowie i jak to często bywa, pracy brakuje, więc tym samym brakuje pieniędzy. Rodzina stara się jakoś związać koniec z końcem, ale niestety nie jest łatwe. Klepią przysłowiową biedę, a Basia ma już tego serdecznie dość. Znajduje dodatkową pracę, licząc że to trochę poprawi ich sytuację finansową. W tym samym czasie, na jej drodze pojawia się Ulka, koleżanka ze szkolnej ławki, która w dzieciństwie nie cieszyła się zbyt dużą sympatią ze strony innych dzieci. Teraz Ulka zupełnie nie przypomina osoby którą była dawno temu, zmieniła się nie do poznania i zamiast przestraszonej dziewczynki, przed Basią staje, pewna siebie i atrakcyjna kobieta sukcesu. Obie panie coraz częściej przebywają w swoim towarzystwie, a Ulka na każdym kroku nadskakuje Basi, zapraszając ją do ekskluzywnych restauracji, zabierając na zakupy i fundując zabiegi kosmetyczne w swoim salonie. Co się za tym kryje? Jak potoczą się losy obu kobiet?

"Świat nie jest taki okropny. Może wszystko zależy od perspektywy? Może trzeba zacząć wirować, bujać się, lub zwisać głową w dół?" *str. 154

Anna Sakowicz pisze bardzo lekkim i uproszczonym językiem, dzięki czemu idealnie oddaje charakter swojej powieści. Całość tchnie autentycznością, a bohaterowie są niesamowicie realni i namacalni, łatwo się z nimi utożsamić i odnaleźć cechy, które nas z nimi łączą. Nie sposób, nie przejąć się ich losem, zwłaszcza że życie od samego początku daje im w kość. To prości ludzie, którzy wiodą zwykłe, niczym nie wyróżniające się życie, mają swoje problemy i zmartwienia, jednak wciąż marzą i z zazdrością patrzą na innych, którym powiodło się w życiu. Dlatego gdy na horyzoncie pojawia się Ulka, Basia zaczyna dostrzegać jak wielu rzeczy jej brakuje. To spotkanie skłania ją do zmian i zastanowienia się nad swoim nudnym, szarym życiem. Jednak zmiany, nie zawsze okazują się dla nas dobre. Jak będzie w przypadku Basi? Czy spełni swoje marzenia o szczęśliwym i dostatnim życiu? 

"Szepty dzieciństwa" to głęboko poruszająca opowieść, o bolesnej przeszłości i radzeniu sobie z nią. Basia nie miała łatwego dzieciństwa. Matka na każdym kroku ją upokarzała i poniżała, znęcała się nad nią psychicznie i fizycznie, na każdym kroku sprawiając jej ból. Wychowana bez miłości i matczynego ciepła, do dziś nie może pogodzić się z tym co miało miejsce kiedyś, zwłaszcza że ojciec, nigdy nie stanął w jej obronie. Tak naprawdę przyzwalał na to, by matka coraz bardziej pastwiła się nad swoimi dziećmi, nie widząc jak wielką krzywdę im wyrządza. Kochał ją z całego serca, choć ta, nigdy, nawet w połowie nie oddała mu swojego serca. Po śmierci swojej żony, nie potrafił dojść do siebie i pogodzić się ze swoją stratą, a ból był tak potworny, że mężczyzna zaczął topić swoje smutki w alkoholu. Nałóg okazał się skutecznym lekarstwem i ucieczką od przykrej rzeczywistości. Basia patrzy na upadek ojca, ale nie potrafi mi przebaczyć. Kryje w sobie urazę i cierpienie, a przykre wspomnienia wciąż wracają i nie dają o sobie zapomnieć.

"Ktoś taki jak ja nigdy nie pozbędzie się pecha w życiu. Wyssałam go chyba z mlekiem matki. Dostałam dożywotnio. Płynie teraz w moich żyłach. Nalicza odsetki. Nigdy się go nie pozbędę, nie ma na to najmniejszych szans." *str. 288

Anna Sakowicz jest świetnym obserwatorem ludzkich zachowań i otoczenia. Pokazuje nam, że brak miłości i zainteresowania ze strony rodziców, może całkowicie zaburzyć życie dziecka, co znacznie odbije się na nim w dorosłym życiu. Będzie mieć znaczący wpływ na jego wybory, decyzje i to kim się stanie, a krzywdy które nosi w sobie, nigdy nie dadzą o sobie zapomnieć. Jedyne wyjście, by osiągnąć spokój ducha, to spróbować wybaczyć. "Szepty dzieciństwa" to również przestroga dla każdego z nas, bo to komu zaufamy, będzie miało wpływ na nasze życie. Należy pamiętać, że nie każdy ma szczere intencje wobec nas, dlatego zanim komuś całkowicie zaufamy, lepiej poznać go trochę bliżej. Zawsze trzeba być ostrożnym i z wielką rozwagą podejmować wszelkie decyzje, bo później może być za późno by naprawić błędy.

"Szepty dzieciństwa" to niebanalna i wartościowa książka, która zmusza do refleksji. Wartka akcja, lekki język i życiowi bohaterowie, sprawiają że czytanie książki, staje się prawdziwą przyjemnością. Anna Sakowicz czaruje słowem, a jej książka to prawdziwa uczta literacka. Nie wahajcie się ani chwili i bierzcie się za czytanie, na pewno nie będziecie żałować. Z całego serca polecam!

*Książka bierze udział w wyzwaniach: 52 książki, Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polskich autorów!

MOJA OCENA:

8 / 10

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Autorce,

oraz Wydawnictwu Szara Godzina