"Nie waż się!" Jolanta Czarkwiani

Wydawnictwo: Black Publishing

Data wydania: 18 marca 2015

Liczba stron: 320

Anoreksja to poważna choroba. Wkrada się w życie i zaczyna swoje destrukcyjne dzieło. Zakorzenia się mocno w umyśle i ciele, jest jak pasożyt, który drąży od środka. Wysysa resztki człowieczeństwa, aż w końcu nie pozostaje nic tylko sama skorupa. Łupina, która unosi się resztkami sił na oceanie życia. Najważniejsze to nie dać jej utonąć, nie pozwolić by opadła na dno…

Brygida i Agata znają się od lat. Pomimo iż w młodości straciły kontakt, w życiu dorosłym spotykają się ponownie, dzięki czemu ich przyjaźń rozkwita na nowo. Brygida jest tłumaczką i wielką miłośniczką kultury Japonii, Agata zaś to kobieta sukcesu, pracuje jako dyrektor finansowy w dużej korporacji. Obie kobiety są singielkami, a ich życie wydaje się być ustabilizowane. Wszystko się zmienia gdy Agata oznajmia przyjaciółce że jest w ciąży. Jakby tego było mało kobieta zaczyna się odchudzać. Brygida jest zszokowana, nie dość że jej przyjaciółka będzie miała dziecko, to jeszcze twierdzi że jest za gruba, choć jej waga i wygląd sugerują zupełnie co innego. Jak się okazuje Agata choruje na anoreksję. Mijają lata, a w życiu kobiety nie zmienia się nic, tylko waga ciągle leci w dół. Brygida jest zaniepokojona, zwłaszcza że choroba przyjaciółki ma destrukcyjny wpływ nie tylko na nią samą, bo również na jej rodzinę, a zwłaszcza córkę. Kobieta postanawia poznać i zrozumieć świat anoreksji. Musi pomóc Agacie nim będzie za późno, zwłaszcza że przyjaciółka wcale nie zamierza się leczyć. Jednak zanim to nastąpi, Brygida musi uporać się z demonami własnej przeszłości, co niestety nie będzie takie proste.

„Czy prawda zawsze jest jedynym rozwiązaniem? Wcale nie byłam tego pewna. A co, jeśli może zniszczyć kogoś bliskiego? Albo jest tak straszna, że samo wspomnienie bezlitośnie pruje połataną szmacianą lalkę twojej osobowości, którą mozolnie usiłowałeś zacerować przez lata.” *str. 65

„Nie waż się!” Jolanty Czarkwiani to debiut literacki. I muszę przyznać że bardzo udany. Książka wciąga od pierwszych stron, zmusza do refleksji i wywołuje w czytelniku niesamowitą burzę emocji. Odkąd zaczęłam czytać, wiedziałam że przepadłam bez reszty. Historia Brygidy i Agaty jest wstrząsająca i boleśnie prawdziwa, wzrusza, a jednocześnie daje nadzieje. Książka opowiada przede wszystkim o anoreksji, ale nie tylko o niej. To również opowieść o krzywdach które nie dają o sobie zapomnieć, o ranach które nie chcą się zagoić, o niewyobrażalnym bólu i traumatycznych przeżyciach z przeszłości które mają znaczący wpływ na dalsze życie. Brygida jako dziecko przeżyła koszmar, który zepchnęła w najdalsze zakamarki pamięci. Od lat nie daje jej to spokoju, wspomnienia wciąż powracają i sprawiają niewyobrażalny ból. Choroba Agaty uzmysławia jej że najwyższa pora stawić czoło przeszłości, wie że jeśli nie upora się z własnymi lękami nie będzie w stanie pomóc przyjaciółce. Brygida odnajduje w sobie siłę i wiarę, wie że jest gotowa by zmierzyć się z prawdą. 

Brygida na początku nie zauważa że z jej przyjaciółką zaczyna dziać się coś złego. Lata mijają, a Agata chudnie w oczach, do tego coraz bardziej narzeka na swój wygląd, twierdząc że jest za gruba. Brygida nie może dalej tego ignorować, zwłaszcza że stan fizyczny i psychiczny Agaty pogarsza się z dnia na dzień. Wszystko staje się jasne, jej przyjaciółka choruje na anoreksję. Choroba wyniszcza ją coraz bardziej, do tego kobieta zaczyna mieć problem z alkoholem. Brygida musi jej pomóc, wie że nie może zostawić przyjaciółki, zwłaszcza że jest jeszcze Ania, córka Agaty, która przygląda się wszystkiemu z boku. Jednak co zrobić gdy dorosła i świadoma swoich praw kobieta, nie chce się leczyć? Zwłaszcza że Agata nie widzi problemu, uważa że jest zdrowa i za żadne skarby nie da się namówić na leczenie. Anoreksja całkowicie przejmuje kontrole nad jej życiem. Nie ma dla niej nic ważniejszego od tego by schudnąć, nic ani nikt nie jest w stanie jej zatrzymać. Brygida wie że aby uratować Agatę będzie musiała zaryzykować ich przyjaźń. 

„Miała być perfekcyjnym człowiekiem, a stała się liczbą: ile kilogramów, BMI, godzin do następnego posiłku, gramów, kalorii, jaki rozmiar ubrania, ile centymetrów obwodu ramienia, przebiegniętych kilometrów, dni głodówki.” *str. 280 

Jolanta Czarkwiani przybliża czytelnikowi problem anoreksji. Zdawać by się mogło że tylko młode dziewczyny cierpią na tą chorobę. Niestety prawda jest brutalna. Chorują również dorośli. Anoreksja to choroba podstępna, choroba ciała jak i duszy. Autorka tworząc Agatę, pokazuje nam jak destrukcyjny wpływ ma na nią anoreksja, jak zmienia się jej życie i codzienność. Widzimy również jak ogromny wpływ ma na jej bliskich, a zwłaszcza dorastającą córkę.

„Nie waż się!” to książka obok której nie można przejść obojętnie. To na co muszę zwrócić przede wszystkim uwagę, to język. Jest niesamowity! Wręcz hipnotyzujący. Moim zdaniem, to główny atut tej książki. Autorka pisze z niezwykłą lekkością i precyzją. Nie koloryzuje, nie wyolbrzymia. Ot, prawdziwe życie. Również bohaterowie są wykreowani w fantastyczny sposób, zwłaszcza Brygida ze swoim wyjątkowym zamiłowaniem do Japonii. Od samego początku wzbudziła moją sympatię.

Książka Jolanty Czarkwiani to debiut wybitny. To opowieść o ciężkiej chorobie jaką jest anoreksja, opowieść o przyjaźni, poświęceniu i odkrywaniu siebie. Jest to również krótka historia o miłości. To książka która pomimo iż wstrząsa i wywołuje smutek, potrafi też rozbawić. To jedna z takich historii które nie dają o sobie łatwo zapomnieć, zagnieżdżają się w pamięci i tkwią tam przez bardzo długi czas. Jeśli macie ochotę na świeżą i nietuzinkową lekturę to „Nie waż się!” będzie w sam raz. Gorąco polecam!

„(…) niezależnie od wieku życie zawsze traktuje ludzi jak dobry nauczyciel ucznia. Nie zważając na nasz opór i niedojrzałość, udziela kolejnych lekcji, ale tylko od nas zależy, czy z nich skorzystamy.” *str. 318

*Książka bierze udział w wyzwaniu: 52 książki, Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę!

MOJA OCENA:
10 / 10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję
Wydawnictwu Black Publishing