"Maszynopis z Kawonu" Tomasz Kowalczyk

Wydawnictwo: Poligraf

Data wydania: 30 stycznia 2015

Liczba stron: 146

Czym jest życie? Jaki jest jego sens i wartości? Gdzie szukać odpowiedzi? W końcu każdy z nas czasem się nad tym zastanawia. Często jednak nie mamy czasu by się zatrzymać i spojrzeć na piękno otaczającego nas świata, by zastanowić się nad sensem istnienia. Tomasz Kowalczyk razem ze swoim bohaterem spróbują sprostać temu wyzwaniu... 

„Maszynopis z Kawonu” Tomasza Kowalczyka to książka nietypowa. Właściwie rzadko spotykam się z tego typu lekturami. Nie szczególnie gustuję również w poezji, dlatego nie będę ukrywać że przeczytanie książki sprawiło mi pewną trudność. Najbardziej przeszkadzał mi język którym posługuje się autor. Od samego początku jakoś nie mogłam wygryźć się w książkę. Wciąż się gubiłam i momentami po prostu nie wiedziałam jaki był zamysł autora. Tekst mnie przytłoczył i zmęczył, z trudem udało mi się dobrnąć do końca, ale byłam wytrwała z czego bardzo się cieszę. Zakończenie wynagrodziło mi wszelki trud związany z czytaniem i właściwie rozwiało moje wątpliwości względem tej książki. Bo trzeba przyznać że odkąd zaczęłam czytać nie wiedziałam jak się odnieść do dzieła Tomasza Kowalczyka. Były momenty że książkę czytało mi się dobrze, ale potem znowu wplątywałam się w wir niezrozumiałych zdań i wyrażeń, które wprowadzały istny mętlik do mojej głowy. W efekcie nie wiedziałam już co jest prawdą, a co nie i jaki jest sens tej książki.

Kreacja postaci, a zwłaszcza głównego bohatera jest naprawdę przemyślana i dopracowana. Jest to mężczyzna który ma problem z przystosowaniem się do życia w dzisiejszych czasach. Jest obserwatorem zachowań ludzkich i otoczenia. Zwraca uwagę przede wszystkim na ogarniający nas konsumpcjonizm i upadek zasad moralnych. Mogłabym powiedzieć że jest to duszyczka która pałęta się po ziemskim padole w poszukiwaniu swojego miejsca i czasu. Na swojej drodze spotyka kolegów, rodzinę, ukochaną dziewczynę, a nawet istoty z innego świata i wymiaru. Wciąż błądzi, przygląda się innym z boku i analizuje. Analizuje, analizuje i jeszcze raz analizuje. Próbuje znaleźć odpowiedzi na wiele nurtujących pytań, zrozumieć otaczający go świat i w końcu odnaleźć swoje prawdziwe „ja”. Jest to długa i skomplikowana wędrówka, pełna zakrętów i niespodziewanych wydarzeń, w których musi spróbować się odnaleźć. Choć najchętniej by uciekł i ukrył się w bezpiecznym miejscu. Jednak nie jest to wcale takie proste. Główny bohater to postać nieszczęśliwa i samotna. Ludzie go nie rozumieją, co sprawia że jeszcze bardziej zaczyna się izolować. Tylko miłość do ukochanej kobiety przynosi mu radość i chwilowe zapomnienie. 

„Miłość jest jednak lekarstwem na wszystkie dewiacje tego świata. Ta nić bezgranicznego zrozumienia, w której podróżujemy jakby w kapsule pędzącej na samo dno, nie tonąc, ona, cokolwiek by się stało, nie ulegnie zerwaniu.” *str. 73

„Maszynopis z Kawonu” nie jest dla każdego. To książka kierowana przede wszystkim do osób które lubią wyzwania literackie, które mają ochotę na poetycką i filozoficzną prozę, jak również dla tych którzy lubią analizować i dużo myśleć przy lekturze. Dla mnie książka okazała się dużym wyzwaniem. Tak jak pisałam wyżej, ciężko było mi przebrnąć przez tekst. Jednak wiem że znajdą się osoby którym taka forma będzie odpowiadała. Na duży plus zasługuje tutaj zakończenie powieści. Autor mnie zaskoczył i pozostawił jeszcze większy bałagan w głowie. Choć znalazłam odpowiedzi na kilka nurtujących mnie pytań, to na wiele z nich dalej nie potrafię sobie odpowiedzieć. Skłoniło mnie to do głębszych refleksji i przemyślenia przeczytanej książki od nowa. 

„Maszynopis z Kawonu” to książka osobliwa. Wielu z was na pewno uzna że jest to zwykły bełkot, w którym ciężko doszukać się jakichś wartości. Ja znalazłam drugie dno tej krótkiej powieści. Nic nie jest tu podane na tacy, trzeba wysilić szare komórki i trochę pogłówkować. Jeśli jednak macie ochotę na książkę która jest całkowicie inna niż wszystkie, to „Maszynopis z Kawonu” będzie odpowiednią lekturą. Wybór zostawiam wam.

*Książka bierze udział w wyzwaniu: 52 książki, Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę!

MOJA OCENA:

6 / 10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Autorowi.