"Dobrze, że jesteś" Monika Sawicka

Życie bywa nieprzewidywalne, nie zawsze jest usłane różami. Czasami trzeba upaść wiele razy, by potem móc się pozbierać. Spróbować złożyć wszystkie rozbite kawałki w całość. Czy jest to możliwe? Jak dużo jest w stanie znieść człowiek? Ile cierpienia i bólu może unieść na swoich barkach? Czy podnieść się o tragedii, jest w ogóle możliwe?

Kornelia nigdy nie miała łatwego życia. Już jako dziecko musiała borykać się z brakiem miłości i odrzuceniem. Uciekając z domu pełnego przemocy, ma nadzieję że u boku mężczyzny którego pokochała, uda się jej jakoś poukładać swoje życie. Niestety trafia z deszczu pod rynnę. Mąż okazał się tyranem, który znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie. Kornelia przez dwadzieścia lat musiała znosić upokorzenie i ból. Mając dość życia w cierpieniu, decyduje się zrobić krok i spróbować odmienić swój los. Jednak droga do wolności wcale nie będzie taka prosta, ale wyboista i pełna przeszkód. Czy uda się jej odnaleźć szczęście i uporać z traumatyczną przeszłością?

„Bo kiedy idziemy przez życie, spotykamy po drodze różnych ludzi, także tych, którzy nas skrzywdzili. Wtedy trzeba się zatrzymać i wybaczyć. Bo gdy tego nie zrobimy, będziemy dalej iść z nimi na plecach, a przecież tak idzie się wolniej i trudniej. Bez nich szybciej i lżej.” *str.75

„Życie przypomina jazdę zatłoczonym autobusem: ludzie wsiadają i wysiadają, niektórzy jadą do samego końca. Ustępujemy sobie miejsca, tasujemy się jak talia kart. Trzeba zwolnić przestrzeń na nowe, tylko wtedy będziemy mogli poczuć różnicę.” *str.88

Książka Moniki Sawickiej to dość nietypowa lektura. Ciężko mi się do niej jednoznacznie odnieść, może dlatego że w wielu momentach po prostu gubiłam wątek. Nie znaczy to, że książka jest zła. Nic z tych rzeczy. Po prostu jest zupełnie inna, niż książki które miałam okazje do tej pory czytać. Została napisana poetyckim językiem, pełno tutaj przemyśleń filozoficznych i aspektów psychologicznych. Choć jest krótka, to jednak nie da się jej przeczytać szybko. Wymaga większego skupienia i cierpliwości. To lektura, którą należy się delektować, smakować ją powoli, by móc wydobyć z niej jak najwięcej wartości. A zapewniam was, że jest ich tu mnóstwo. Monika Sawicka w swojej książce porusza wiele istotnych, ale bardzo trudnych i bolesnych tematów, takich jak przemoc w rodzinie, przemoc wobec kobiet, przemoc fizyczna i psychiczna, alkoholizm, utrata dziecka, radzenie sobie ze śmiercią bliskich, jak również rozpaczliwe poszukiwanie miłości. Autorka dotyka bardzo delikatnych i bolesnych sfer życia ludzkiego. Poprzez swoją bohaterkę ukazuje nam jak funkcjonują osoby z syndromem DDA i osobowością borderline. Na samym końcu znajdziemy dokładny i szczegółowy opis tych zaburzeń, a także przemyślenia na temat istoty życia i codzienności.

Kornelia to kobieta, która w swoim życiu doświadczyła niezliczoną ilość cierpienia. Na jej barki spadło zbyt wiele, by mogła czuć się szczęśliwa i spełniona. Najpierw dom, w którym zamiast ciepła i bezpieczeństwa otrzymała ból i przemoc. Później jako nastolatka dostała kolejny cios w plecy, by następnie wplątać się w związek małżeński z mężczyzną, który zgotował jej piekło na ziemi. W międzyczasie musiała borykać się ze stratą największego skarbu – dziecka. Zbyt wiele nieszczęść, zbyt wiele rozdzierającego bólu, by móc sobie samemu z nim poradzić. Jednak Kornelia nie chce się poddać. Chce żyć i być szczęśliwa. Ale czy można podnieść się po tylu krzywdach których się doświadczyło? Czy da się zacząć normalnie żyć i pogodzić z przykrymi wspomnieniami?

"Dobrze, że jesteś” to książka smutna, rozdzierająca duszę i serce swoją realnością. Nie każdy ma tyle szczęścia w życiu, by mieć kochających rodziców, zdrowe dziecko, lub wspaniałą i troskliwą drugą połówkę. Każdy człowiek tak naprawdę nosi swój krzyż na plecach. Jedni zmagają się ze stratą, inni z brakiem miłości. Ale większość z nas, musi swoje wycierpieć w życiu. Ci, co nie zaznali bólu, mogą nazywać się szczęściarzami. Ale czy tacy ludzie w ogóle istnieją? Autorka w swojej książce zwraca naszą uwagę na istotę cierpienia, które przybiera różne formy i twarze. Porusza tematy trudne, przykre i takie o których zwykle nie chce się mówić. Przemoc wobec kobiet to temat tabu i zwykle kobiety, które padają jego ofiarą, boją się do tego przyznać. Ze strachu, z bólu, albo ze wstydu, ale faktem jest, że wiele z nich cierpi w milczeniu i godzi się na swój los. To przerażający i wstrząsający obraz, który zmusza nas do refleksji. Sprawia, że doceniamy to, co mamy, jednak mimo wszystko nie zgadzamy się z tym, co spotyka innych. Wzbudza w nas empatię i współczucie, a nawet złość i frustrację, dla tych którzy się tej przemocy dopuszczają.

„Bez miłości ludzkość nie mogłaby istnieć ani jednego dnia. Niedojrzała miłość mówi: „Kocham cię, ponieważ cię potrzebuję”. Dojrzała miłość mówi: „Potrzebuję cię, ponieważ cię kocham”. Jeśli chodzi o miłość, liczy się wiara we własną miłość, w jej zdolność budzenia miłości u innych i w jej trwałość.” *str.101

„Rola matki to najtrudniejsza z życiowych ról – niekiedy nam się nie udaje, ale nie należy się obwiniać, bo przecież robimy, co w naszej mocy. Najczęściej jesteśmy tacy, jacy byli nasi rodzice wychowując nas. To prosty schemat. Działa jak kserokopiarka.” *str.127

„Dobrze, że jesteś” nie należy do lektur łatwych i jestem pewna, że nie jedna osoba zrazi się podczas czytania do tej książki. Sama miałam na początku problem, jednak im dalej czytałam tym więcej rozumiałam i dostrzegałam coraz to nowe wartości i przesłania które autorka starała się ukazać w swojej książce. Książka Moniki Sawickiej bardzo mnie poruszyła i wywołała we mnie prawdziwy natłok myśli. Choć nie jest to lekka książka i okazała się dla mnie prawdziwym czytelniczym wyzwaniem, to jednak cieszę się że mogłam ją przeczytać. Jeśli macie ochotę zastanowić się nad swoim życiem i przeczytać nietypową i nieszablonową książkę, to jestem pewna że proza Moniki Sawickiej przypadnie wam do gustu. Polecam, jednak najbardziej tym, którzy lubią wymagające i pełne wartości książki.

Autor: Monika Sawicka

Tytuł: Dobrze, że jesteś

Wydawnictwo: Replika

Data wydania: 30 września 2015

Liczba stron: 240

Gatunek: literatura piękna/kobieca

MOJA OCENA: 7/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Replika