"Kiedy na mnie patrzysz" Agata Czykierda-Grabowska

Aleksander i Karina, to dwoje młodych ludzi, którzy noszą za sobą, zbyt duży bagaż doświadczeń. Każde z nich przeżyło tragedię, która znacznie wpłynęła na jakość ich życia. Zranieni i przykro doświadczeni przez los, starają się jakoś żyć i przetrwać każdy dzień. Wszystko się zmienia pewnego deszczowego dnia, gdy przypadek sprawia, że oboje się spotykają. Karina jako pierwsza dostrzega na drodze potrąconego psa, chwilę później dołącza do niej Aleksander, który również nie jest w stanie przejechać obojętnie, obok rozgrywającego się dramatu. Razem odwożą psa do lecznicy, a to spotkanie sprawi, że ich życie od tej chwili, nie będzie już takie samo.

Karina nigdy by nie przypuszczała, że jej beztroskie życie, z dnia na dzień zmieni się w koszmar. Dwa lata temu, miała miejsce tragedia, która całkowicie zburzyła jej postrzeganie świata. Od czasu wypadku, dziewczyna nie jest w stanie poradzić sobie z przytłaczającą rzeczywistością, a ból jaki w sobie nosi, nie pozwala o sobie zapomnieć. Przykre wspomnienia wciąż odżywają, burząc w Karinie jakiekolwiek poczucie wartości. Choć minęło już trochę czasu od tragedii, Karina dalej nie potrafi się pozbierać i odnaleźć sensu w swoim życiu. Czuje się przytłoczona i zagubiona, i choć chciałaby zapomnieć o zadanych jej krzywdach, wie że nie jest w stanie sama uporać się z traumatyczną przeszłością. Pojawienie się Aleksandra wprowadza chaos do jej życia. Dziewczyna wzbrania się przed uczuciem, które rozkwita w jej sercu, bo boi się że znowu może zostać skrzywdzona. Aleksander dostrzega opory ze strony dziewczyny, jednak zrobi wszystko, by odnaleźć drogę do jej serca.

„Miłość jest piękna, czysta i wyidealizowana, ale tylko wtedy, gdy jest niespełniona. Nie ma wtedy okazji pokazać swojego brzydszego, nieidealnego oblicza: zazdrości, zaborczości, zawodu, zdrady. Kiedy nie oczekujesz i nie spodziewasz się niczego, nic nie może cię zaskoczyć i zranić.” *str. 22

Również Aleksander nie miał w życiu lekko. W dzieciństwie chorował na białaczkę i choć wygrał walkę z chorobą, ma świadomość, że ta może w każdej chwili wrócić. To sprawiło, że mężczyzna nauczył się, że nie należy do niczego się przywiązywać, bo nigdy nie wiadomo kiedy będzie musiał odejść. Łatwiej żyć, ze świadomością, że nie ma się nic, niż później żałować, że trzeba to stracić. Nie angażował się w stałe związki i nigdy nie był zakochany. Choć miał wiele dziewczyn, tak naprawdę były to jednorazowe przygody. Chwile zapomnienia, które dawały mu choć namiastkę uczucia, o jakim marzył. Samotny i poturbowany przez los, nie spodziewał się że może go spotkać coś dobrego. Przyjazd do Polski z Kanady, przyniesie mu wiele niespodzianek, a spotkanie Kariny całkowicie odmieni jego życie.

„Kiedy na mnie patrzysz” to opowieść o dwóch zagubionych duszach, które niespodziewanie się spotykają. Nie wiedzą, że to spotkanie będzie początkiem niewyobrażalnego uczucia, które przełamie wszelkie lody i uprzedzenia. Jednak najpierw oboje będą musieli przewartościować całe swoje życie i pomimo krzywd jakich doświadczyli, spróbować sobie zaufać. Agata Czykierda-Grabowska napisała książkę, która śmiało może nosić miano polskiego New Adult. Znajdziemy tu wszystkie elementy, które odznaczają ten gatunek. Są młodzi bohaterowie, wielka i burzliwa miłość, ale również traumatyczna przeszłość i bolesne wspomnienia, które napiętnują bohaterów. Aleksander bez problemu może uchodzić za niegrzecznego chłopca, jednak tak naprawdę to on od samego początku zabiega o uczucia Kariny. Oboje walczą z bólem i cierpieniem, a śledzenie ich zmagań, może dostarczyć wielu emocji i wrażeń.

„Czasami to, co dla kogoś może być spełnieniem marzeń, dla kogoś innego jest ciężarem.” *str. 59 

„(…) życie to tylko pojedyncze chwile, a wszystko pomiędzy nimi to nic nieznaczące przerywniki, które łączą je w całość. Tylko te chwile mogą coś zmienić… niekoniecznie na dobre.” *str. 295

Książka Agaty Czykierdy-Grabowskiej to debiut i trzeba przyznać że naprawdę dobry. Autorka bardzo dobrze oddała ducha powieści i w przemyślany sposób poprowadziła fabułę. Chociaż można się domyślić zakończenia i tego, jak tak naprawdę przebiegnie akcja, to i tak nie psuje to wrażeń z lektury. Portrety psychologiczne bohaterów, są przemyślane i bardzo dobrze wykreowane, a sama książka, pomimo trudnych tematów, jest napisana w lekki i przystępny sposób. W niektórych momentach trochę mi się dłużyła, jednak w ogólnym rozrachunku, książkę zaliczam do udanych. Trochę przeszkadzał mi również brak tłumaczeń do angielskich zdań i zwrotów. Trzeba brać pod uwagę to, że nie każdy czytelnik umie na tyle dobrze język angielski, żeby móc w nim czytać. Kolejną kwestią, jest opis z tyłu okładki, który mówi o tym, że bohaterowie będę musieli zmierzyć się z odległością jaka ich dzieli. Myślałam że wątek zostanie rozwinięty, jednak akcja książki tak naprawdę cały czas rozgrywa się w Polsce, więc o miłości na odległość nie ma tutaj żadnej mowy.

„Kiedy na mnie patrzysz” Agaty Czykierdy-Grabowskiej to opowieść o radzeniu sobie z bólem i cierpieniem, o leczeniu ran, które nie chcą się goić i o przykrych wspomnieniach, które nie dają o sobie zapomnieć. To piękna historia o miłości, która potrafi łączyć zagubione dusze i leczyć złamane serce, taka która daje nadzieję i siłę, by móc stawić czoło traumatycznej przeszłości i w końcu spróbować się z nią pogodzić. „Kiedy na mnie patrzysz” to poruszająca, zmysłowa i niesamowicie emocjonująca opowieść o zaufaniu i uczuciu, które potrafi przetrwać wszystko. To fenomenalny debiut, który zdecydowanie zasługuje na uznanie. Zachęcam do zapoznania się z tą książką, bo naprawdę warto.

Autor:Agata Czykierda-Grabowska

Tytuł: Kiedy na mnie patrzysz

Wydawnictwo: Novae Res

Data wydania: 22 kwietnia 2015

Liczba stron: 490

Gatunek: literatura kobieca, young/new adult

MOJA OCENA: 7/10

*Książka bierze udział w wyzwaniach: 52 książki, Czytam Opasłe Tomiska, Okładkowe Love, Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję

PNGiSAM oraz Wydawnictwu Novae Res